Dag 34 De thuisreis.

Op tijd loopt 't wekkertje weer eens af. Het is koud, maar ik heb goed
geslapen. Meteen aan het werk. Slaapzak opruimen, matje er achteraan.
Schoenen aan, toilet, tentje afbreken, fiets oppakken. Het is een
routine die er nog goed in zit. Ontbijt bij de receptie. Uitchecken en
wegwezen. Precies om 9.00 doet Magne de deur van z'n outdoorshop open en
kom ik ook aanfietsen. Met doos en bepakte fiets naar de busstop 300
meter verderop. Valt niet mee, gelukkig hoef ik zo niet naar het
vliegveld. De bus rijdt ieder half uur, maar blijkbaar is er net eentje
weg want ik moet er wel een half uur staan. Gelukkig is het droog, maar
niet warm. Dan komt de bus. Ze rijden met grote bussen en kleine busjes,
ik tref het want het is een grote. Fiets, tassen en doos gaan achter het
bagageluik onder in de bus. De bus rijdt wel door de tunnel onder Tromsø
door. En dan kijk ik m'n ogen uit. Het is niet een tunnel, maar een heel
stelsel van tunnels wat er in die heuvel ligt. Compleet met rotondes en
afslagen! Bij het vliegveld wordt ik gedropt met mijn spullen. Tassen
weer op de fiets en dan met doos en al de grote hal in. Een vriendelijke
dame ziet me met de spullen stuntelen en brengt voor mij de doos naar
binnen. Dan moet de fiets in de doos. In Noorwegen hebben ze alleen 26"
fietsen. Daarom had Magne geen passende doos voor mijn fiets. Hij had
wel een tandemdoos, en we dachten dat de fiets er in zou gaan als ik
eerst het voorwiel verwijder. Het gaat net, maar ook het zadel moet er
af en de achterband moet helemaal leeg. Dan schiet er voor nogal wat
ruimte over omdat een tandem wat langer is. Ik vul die ruimte op met
mijn voortassen om schuiven te voorkomen. Ben ik die ook vast kwijt.
Heel veel plakband er omheen. Dan de rest van de tassen in een grote tas
die daarvoor is bedoelt. Dan heb ik geluk dat de voortassen al bij de
fiets in de doos zitten, die had ik hier nooit meer bij in gekregen. De
bagage inchecken. Ze schrikken nogal van mijn tandemdoos. Er worden twee
man opgetrommeld om hem op te halen. Bij de paspoort controle wordt mijn
stuurtas er uit gepikt. Het duurt even voordat er een gehandschoende
meneer beleefd vraagt of hij er in mag kijken. Van mij mag hij. Maar
eerst vraagt hij mij of ik weet wat het is. Ik weet van niks. Dan vraagt
'ie mij "is it a pocketknife?" Ach, stom van me. Die zit al 3200 km. in
mijn stuurtas. Een keer gebruikt om een blik mee open te maken. Hoe die
Zwitserse officieren dat doen weet ik niet, maar mij lukte het met dat
ding niet. Ik veronderstel dat ik dat ding niet mee mag nemen en neem er
in gedachten al afscheid van. Dan wordt het lemmet opgemeten en valt 'ie
net binnen de norm, hij mag mee. Weer een meevaller. We vliegen naar
Stockholm. Het zijn maar korte vluchten, toch duurt het me allemaal te
lang. Wat nog wel grappig is; in Tromsø leek het mij dat er erg veel
over seks werd gesproken. En dat allemaal zonder opwinding door keurige
mensen. Die spraken dan in het Zweeds of Noors, maar iedere keer hoorde
ik het woord "seks" vallen. De dame links naast mij in het vliegtuig
helpt me uit de droom. Zij is professioneel saxofoniste. Dit jaar is het
200e geboortejaar van de uitvinder van de saxofoon. Daarom was er de
afgelopen dagen een saxofoonfestival in Tromsø waar vele saxofonisten op
afkwamen en erg veel concerten zijn gegeven. De mensen hadden het dus
niet over seks maar over een, of hun, "sax". In Stockholm stap ik over.
Dan naar Schiphol. Onderweg naar de bagageafhandeling gaat m'n telefoon
al. Het is Mirjam. Blij haar te horen! en dan zie ik haar ook al, met
Laura, Ruben, Gerrit, Jeannette en Pa. Wat een ontvangst! Maar er zit
nog een glaswand tussen. Ik moet eerst mijn bagage hebben en daarvoor
twee banden in de gaten houden. Het zijn de twee verst van elkaar
verwijderde banden dus ik sjouw wat heen en weer. Uiteindelijk heb ik
mijn spullen en sleep ze naar de aankomsthal. Heerlijk om weer bij mijn
geliefden te zijn! De fiets wordt van de doos ontdaan en rijklaar
gemaakt. De tassen er weer op en Gerrit neemt de doos mee. We gaan naar
Veenendaal, patat eten. Gezellig! Dan leveren we Pa af in Wekerom bij
Ma. Ik wou ma graag zien, ze had het zo moeilijk toen ik wegging.
Lekkere koffie gedronken, dan echt naar huis. Het is al donker. Dat heb
ik lang niet gezien! Na middernacht komen we thuis. Wat een verrassing!
Spandoek, slingers, ballonnen, abraham... Morgen verder kijken, nu
douchen en slapen. We zijn weer thuis! vier en een halve week weg
geweest. 3200 km. gefietst. Vier en een halve kilo lichter. Nu zien dat
ik 't er weer bij krijg.