Dag 13

Dag 13 eindigt halverwege etappe 11... Dasniegoe! Gisteravond nog even wezen buurten op de camping bij een ouder nederlands echtpaar. Was gezellig. Redelijk op tijd in de tent, net voor de regen weer begon.. Of het vanmorgen nog of weer regende weet ik niet, maar het regende. Spullen opgepakt, tent ingepakt en fietsen. Eerst naar de bakker voor de lunch. Sorry Mirjam, niet echt goedkoop maar fantastische broodjes, en geen zin om in de regen met een potje jam onderweg te gaan staan kliederen. Dat viel trouwens mee, na een km of 10 werd het droog. Wel tegenwind, maar lekker fietsen. Op een parkeerplaats gestopt voor de lunch. Achter mij stopt een auto met caravan, nederlanders. Praatje. Kop koffie meneer? Altijd goed! Landschap blijft mooi, ook vanaf de E45. Die is alleen druk in de buurt van steden, tussendoor is het goed te doen. Een hele enkeling wijkt nauwelijks voor me uit, meestal een nederlandse kentekenplaat... De Zweden rijden ruim om me heen, als dat niet kan vanwege een tegenligger of een onoverzichtelijke bocht blijven ze achter me. Moet je in Nederland mee aankomen... Tijdens het fietsen zijn m'n gedachten vaak thuis. Ik mis m'n gezinnetje toch. Superblij en trots met de excellente beoordeling van de praktijktoets van Laura! In Mora op zoek naar de finish van de vasaloppet. Een aantal zweden gevraagd, blijken allemaal geen engels te spreken. Maar met gebarentaal kom je er ook. Ik wil een foto maken, komt er een oudere zweed naar me toe. Gebaart dat hij een foto van mij wil maken. Helemaal goed, ik geef hem mijn telefoon en wijs waar hij moet drukken. Hij brengt mijn telefoon naar zijn ogen en probeert er doorheen te kijken. Ik laat hem zien dat dat niet gaat en dat hij naar het scherm moet kijken. Hij snapt er niks van en gebaart zelfverzekerd dat ik moet poseren en dat het goedkomt. Dus ik ga weer staan. Hij doet van alles met mijn telefoon, maar de foto komt niet. Ik loop naar hem toe, kijk op het scherm (het slechte weerbericht van vanmorgen) toon me verheugd, roep tak! tegen hem en berg m'n telefoon veilig op. Als de oude baas verder wandelt maak ik gauw een foto van m'n fiets onder de finish. Ik lees nu net dat ik langs de bakker had gemoeten, maar dat wist ik helaas nog niet, sorry Anne-Jelmer, toch bedankt!. Verder, laatste stukje naar de camping in Orsa. Nu een stukje niet over de grote weg maar door het bos en langs het meer. Boodschapjes gedaan en de camping opgezocht. Als ik bij de receptie in de rij sta om in te checken begint het te regenen. Tentje opgezet in de regen. Douchen, was in de machine, appen met Mirjam en blog maken. Eten maken, was opruimen en nog even bloggen. Inmiddels is het droog, de vooruitzichten lijken ook goed. Morgen nog een flinke rit naar Sveg, weer 135 km. Vandaag 95 km. gedaan, bevalt me beter. Er zijn steeds meer mensen met caravan en camper die mij herkennen omdat ze me hebben zien fietsen of omdat we eerder op een zelfde camping hebben gestaan. Ze willen dan soms alles van m'n reis weten. En wat mijn vrouw er van vind. Ik zeg dan (meestal gaat het in het engels): my wife said: you 'd better enjoy it because you can do this only once. If you do it twice, you 'd better stay there! Vaak hebben ze dan de grootste lol. Straks op tijd in de slaapzak, morgen flink trappen. Maar alle kleren zijn weer fris, ik zelf ook. We gaan 't zien. Tot morgen!