Dag 21

Gisteravond bleef het droog. Er arriveerden meer mensen op de camping, allemaal duitsers. Wel stak er een nare, koude wind op. Buiten was het verre van aangenaam, heb de avond op een krukje in het keukentje doorgebracht. Op tijd de tent in. Zoals gewoonlijk halverwege de nacht een sanitaire stop. Door de motregen in m'n onderbroekje rennen naar het toilet. Schiet er een badslipper uit, lig ik languit in het natte gras. Wat is het koud! Gauw weer terug in m'n slaapzak. Beetje moeite met weer warm worden, maar ik val toch vlot weer in slaap. Vanmorgen de wekker. De tent staat te klapperen in de wind maar het is droog. Fietskleren aan, slaapzak en matje oprollen. Ik stap uit de tent; jongens wat koud! Jackje en jas er bij aan. Koude handen bij het opbreken van de tent. In het keukentje ontbijten. Ik moet echt moed verzamelen om te gaan fietsen. De thermometer aan de camper van de sub-beheerder geeft 5° aan. En dat met een doorstaande noorderwind. Waar ik pal tegen in moet. Ik heb de capuchon van mijn jas op, daar overheen mijn helm. Vingerhandschoenen aan en nog koude vingers. Ik had vanmorgen tegen een duitse motorrijder gezegt dat ik wat pijn in m'n borst had. Dat is van een spiertje wat ik een poosje geleden heb gescheurd. Als ik mijn eerste stop heb en een broodje sta vol te kliederen komt hij met z'n vriendin achterop toeterend en zwaaiend voorbij. Even later zijn ze weer terug. Vragen bezorgd of het wel gaat. Zo veel vriendelijke en zorgzame mensen onderweg! Het is inderdaad wel zo dat je als je hier wat overkomt, je een echt probleem hebt. De telefoon doet het alleen in de wat grotere plaatsen. En die liggen ongeveer 80 km. uit elkaar. Ik buffel weer verder tegen de wind in. Het schiet niks op, ik haal een gemiddelde van nog geen 16 km/h. Maar het is droog en wordt snel minder koud. De zon krijgt steeds meer ruimte. Maar de (tegen)wind blijft. Het loopt tegen de middag als ik in een piepklein dorpje een winkeltje passeer. Op een bord aan de weg staat een kop koffie getekend. Ik vind dat ik dat heb verdient en stap naar binnen. Je kunt in een hoekje aan een tafeltje zitten. Een vriendelijke dame komt er aan. Ze vraagt me iets in het zweeds waarop ik haar vraag of ze engels spreekt. Hungry? Is haar antwoord. Ik vraag haar hoe ze dat weet. Ze zegt dat ze dat meteen zag. Als dat zo is moet er maar wat aan gebeuren. Ik vraag wat ze me kan aanbieden. Een sandwich met ham en kaas? Vraagt ze. Heerlijk! Even later na koffie en brood kan ik er weer even tegen. Na een paar uur buffelen passeer ik de poolcirkel. Weer een barrière geslecht. Boodschapjes doen in Jokkmokk, de hoofdstad van Lapland. Midden in de winkel schiet een Duitser me aan. Of dat mijn fiets is buiten. Ik antwoord bevestigend waarop hij "wauw!" roept. Of ik echt uit nederland ben komen fietsen. Wil alles van mijn reis weten. Dan ga ik naar de camping, nog 3 km. Blij als ik er ben. Bekaf. Bekende riedel van tent klaarmaken, douchen, eten en bloggen. Tussendoor nog even met kaart en garmin plannen gemaakt. Het kan allemaal nog, maar er komen nog twee zware etappes. Met deze tegenwind wordt het heel erg zwaar. Over drie dagen beslissen.