Dag 19, nat...

En eigenlijk is daar zo'n beetje alles mee gezegd. Er stond vandaag 140 km. op het programma. Dus op tijd er uit. Het lukt me om ruim voor 8.00 op de fiets te zitten. Het is dan nog droog. Bij het wakker worden was het gewoon warm in de tent, maar bij het opbreken heb ik al gauw m'n hijc jackje er bij aan. Na een uurtje fietsen begint het te miezeren. En dat houdt niet meer op. De dag kenmerkt zich door gemiezer afgewisseld met buien en een enkel droog moment. Ik speur de hele dag om me heen, wil dolgraag een keer een eland zien. Van afstand dan. Maar vandaag lukt dat in elk geval niet. Wel kom ik nog twee bepakte fietsers tegen. Even een klein babbeltje, in de regen praat niet zo gezellig. Het zijn zweden. Ik weet niet waar vandaan en waar naartoe, we willen alle drie verder. In de buurt van Sorsele informeer ik naar Övre Saxnäs. In dat plaatsje woont de man die ik een paar maal heb ontmoet bij Steggink Hydrauliek Service. Maar Saxnäs ligt al 4 km. van de hoofdweg verwijdert, Övre Saxnäs ligt daar aan de overkant van het riviertje. Er is geen brug en ze weten niet of je daar naar de overkant kunt. Dus fiets ik maar verder. Dan kom ik in Sorsele op de camping aan. Die zo goed als blank staat. Ik bekijk op m'n telefoon het weerbericht. Er kpmt nog meer regen aan. Ik informeer naar een stuga. De kleinste heeft vier bedden en is al behoorlijk aan de prijs. Maar ze hebben ook een hostel, daar kan ik een kamer krijgen. Is maar iets duurder dan kamperen. De keuze is niet zo moeilijk. Warm, droog en een bed. Wat een luxe! Douchen en eten maken. Intussen komen de andere gasten binnen. Medewerkers van een bedrijf dat bruggen bouwt en onderhoudt. Ze lijken eerst stug, negeren me. Moe van het werken en hongerig. Als ze het eten op hebben gaan ze naar hun kamers. Eentje niet, begint een praatje met me. Toch nog wat gezelligheid. Hij vertelt dat ze toch geregeld elanden zien. Dus wie weet. Ik kruip zo in een warm bed. Morgen wil ik weer 130 km. doen. En een eland zien. En geen regen meer.