Vandaag begon na een gezellige avond met Hans und Ilona, gevolgd door een slechte nachtrust. Vanmorgen samen met dit gemutliche duitse paar ontbeten. Nou ja, ik sla een liter vruchtenyoghurt achterover, dat lukt bij mij zo 's morgens toch het best. Een duitse kop thee gaat er vlot achteraan. Dan opbreken. Op het moment dat ik weg wil fietsen begint het aardig te regenen. Dan maar even wachten, kan ik onderwijl m'n zweedse telefoonkaart opwaarderen. Dat lukt. Verslag dag 7 afmaken, was door de gezelligheid ook blijven liggen. In de jeugdherberg bij de camping wordt ontbijt geserveerd, ik grijp m'n kans en mag tegen betaling mee eten. Scheelt straks een stop bij een bakker. Hans en Ilona fietsen intussen vast weg, veel regen valt er niet meer. Een minuut of 10, 15 later stap ik ook op. En nu ik zit te typen kan 'k wa weer huuln, heb ik een uur tijdens de was zitten typen, moet ik even wat anders doen, heeft de telefoon driekwart van m'n verslag gewist. Bah. De rest in het kort dan maar. In een onweersbui zeiknat geregend. Regenpak willen aantrekken, in de tas een fles met water kapot, alles zeiknat. Fototoestel, regenpak en nog meer. Naar de eerstvolgende camping om de boel te reorganiseren. Daar ben ik nu. Wassen, eten, slapen. Morgen hoop ik betere berichten.
zaterdag 31 mei 2014
Dag 7
Vannacht eens erg goed geslapen! Gewekt door de wekker. De boel opbreken, tentje weer zeiknat in de hoes. Het lukt net niet om voor 8.00 op de fiets te zitten, maar niet veel later ben ik op pad. Onderweg rekenend denk ik rond 1400 bij de boot in Frederikshavn te kunnen zijn. Als dat lukt loop ik weer iets in. Als ik daar maar niet te lang hoef te wachten... Fietsend ontdek ik iets prettigs. De doorstaande oostenwind is weg. In de plaats daar van waait het nauwelijks uit verschillende richtingen. Wel is het iets bewolkter. Het landschap blijft mooi, en tot Fredrikshavn heuvelachtig. 7 km voor Fredrikshavn is plotseling de zee te zien. Het uitzicht doet bijna Grieks aan. Een vriendelijke heer helpt mij bij het maken van een plaatje. Verder maar weer. Als ik bij de terminal van Stenaline aankom is er nov een tolpoortje open. Ik meld mij met de mededeling dat ik naar Gotenburg wil. Wanneer? Vraagt de vrouw achter hdt loket. As soon as possible is mijn antwoord. Zij grijpt een portofoon en uit haar Deens maak ik op dat iemand nog even moet wachten. Erg gehaast maakt ze een biljet en betaal ik. Ze maand mij zo snel mogelijk naar de boot te racen. Dar doe ik, wat blijkt: een joekel van een schip met 200 vrachtwagens, 700 auto's en een paar duizend mensen aan boord heeft even gewacht omdat Woutertje met fietske uit Nederland nog mee wil. De fiets tussen de trucks geparkeerd en naar boven. Lekker rust, totdat ik met de wifi aan de slag ga. Wel gezellig, zo contact met thuis. Er zijn veel mensen die steekwagens vol alcoholica meeslepen. De tocht duurt langer dan ik dacht. Om pak 'm beet 18.00 sta ik met de fiets in Gotenburg. Honger! In een Kebab tentje neem ik een enorm bord kipsalade. Smaakt goed! Bij een tankstation koop ik zweeds beltegoed. Dan naar de camping. Er is er een een km of 20 van hier. Ik kom er aan, de camping is wat primitief en hoort bij een soort jeugdherberg. Tentje opgezet, vlak bij een andere tent waar fietsen met bepakking bij staan. Gedoucht. Als ik weer naar de tent loop komt mijn buurman vragen of ik een beker heb. Die heb ik. Of ik samen met hen een glas wijn wil drinken aan het water. Waarom niet? Hans und Ilona zijn gezellige mensen uit Rostok, Duitsland. Het wordt vanzelf iets later dan ik wil, maakt niet uit. Als ik toch in mijn slaapzak ben beland blijf ik nog erg lang wakker. Er is hier veel rumoer. Dronken jongelui staan op de straat nauwelijks 100 m van mijn tent te schreeuwen en auto's rijden af en aan. Tot 2 uur 's nachts en misschien later, maar dat merk ik niet meer.
vrijdag 30 mei 2014
Dag 6
Afgelopen nacht weer eens niet heel goed geslapen. Vlak voor ik er in kroop barste in de buurt een flink kabaal los. Ik dacht aan een kermis, de volgende dag hoorde ik van de campingbazin, die ongerust vroeg of ik nog had geslapen, dat dit het eindfeest was van de examenkandidaten van de middelbare school. Die hadden hun laatste schooldag afgerond. Nou bedankt! Uiteindelijk dankzij de vermoeidheid toch in slaap gevallen. Vanmorgen redelijk op tijd op, 8.30 zat ik op de fiets. Het inpakken en klaarmaken duurt nog steeds te lang naar mijn zin. En dan is het nog droog, ben benieuwd hoe dat gaat als ik het eens met regen moet doen... Maar zover is he gelukkig nog niet gekomen. Ik denk dat dit dankzij de oostenwind is, die ik dus eigenlijk heel dankbaar moet zijn. Vandaag leek die wind wat minder te worden, en vanaf halverwege de ochtend is het knap zonnig. Ik smeer maar raak, met name m'n knieholten lijken verbrand. Nog steeds onder de indruk van het Deense landschap. Het lijkt nu iets vlakker te worden, toch zat er vlakbij de camping nog een flinke klim. Deze camping vond ik na een tip van Mirjam, mijn Garmin wist hem niet. Behoorlijk minder luxe dan de 2 voorgaanden, maar wel goedkoper. Vandaag iets meer dan 100 km. gefietst, gisteren net geen 100. Dat betekend dat ik al bijna een dag inlever op het schema. Op het schema zou ik 2 dagen over hebben, na nog geen week al een dag kwijt... betekend dat de Noordkaap in de gevarenzone komt. Ik moet dit maar gewoon accepteren, er zit niet meer in. Ik zit nu op een stoel, maar voel precies waar ik normaal m'n zadel raak. Links zit er in mijn bil een flinke bult. Ook mijn maag protesteert tegen deze manier van leven. Nu ee het over mijn gezondheid hebben, ik hoest ook nog steeds. Het is lang niet meer zo erg als een paar weken geleden. Het spiertje wat ik bij mijn rechter ribben gescheurd had gaat heel goed. Ik kan weer op beide zijden slapen, zelfs in het tentje. Verder is er vandaag weinig bijzonders gebeurd, wel genoten van het landschap. Morgen of overmorgen hoop ik naar Zweden te varen, we zullen zien of het Tromsøse of Noordkaapse mosterd gaat worden! Als het weer blijft zoals nu geniet ik er van, dat stond en staat voorop! Vandaag had ik geen zin om voor wifi te gaan betalen, dus dit bericht is verouderd als jullie het lezen. Sorry!
woensdag 28 mei 2014
Dag 5
Gisteravond een beetje moeizaam in slaap gevallen. De camping lag aan zee, en het woei nogal. Daarbij was het wat onrustig in mijn hoofd, en in mijn buik. De spaghetti was heerlijk, maar misschien iets te veel van het goede. Uiteindelijk toch in slaap gevallen. Bijtijds weer wakker, maar blij en liggen omdat ik toch niet voor 8.00 van de camping af kon. Toch weer in slaap gevallen, en ja hoor, verslapen. Het gevolg was dat ik niet voor 9.00 op de fiets zat. Nadat ik afscheid had genomen van mijn buurman waar ik al eerder iets over schreef. Dat is een oudere man uit Canada. Hij fietst langs de kust Europa langs 60 km per dag vind hij mooi, heeft 3 maand de tijd. Mooi! Zoveel tijd heb ik niet, dus fietsen maar. Het gaat nog steeds moeizaam. De wind heb ik nu iets minder tegen, maar het waait nog steeds hard. Ook is er flink hoogteverschil, meer dan ik van Denemarken had verwacht. Maar wat een mooi land! Na Duitsland doet het een beetje Nederlands aan. Georganiseerd en netjes. Helaas is het weggedrag van de Denen ook nogal Nederlands. Oftewel met volle vaart je vouwen uit de broek. Wat dat betreft kunnen Denen en Nederlanders bij de Duitsers in de leer. Wel is de weg inrichting hier net als in Nederland fietsvriendelijker. Goede fietspaden, meest aan 2 kanten van de weg. Gisteren heb ik in Duitsland halverwege de ochtend bij een bakker een belegd broodje en een kop thee gehaald. Koste weinig en erg lekker. Ik voel behoefte aan nog zoiets en speur in een stad waar ik door fiets om me heen. Maar, geen bakker. Uiteindelijk wel een burgerking. Dan maar een whopper met een kop koffie. En gratis wifi. Als ik er weg fiets kom ik 100 meter verder langs... een bakker. Ik kom er al vlot achter dat ik mijn doel iet ga halen, tenzij ik tot laat in de avond ga doorfietsen. En daar heb ik geen zin in. Ik ga dus iets rustiger aan doen, meer genieten. Ook meer plaatjes schieten. Om 16.00 vind ik het mooi, en zoek op de Garmin een camping uit. En hier zit ik nu, pal aan een flink meer. De wind gaat aardig liggen, de zon komt er bij, het wordt een stuk aangenamer! Ik heb de hele dag met beenstukken en een jackje gereden, grotendeels nog met een jas er over. Vanmorgen zelfs even behoefte gevoeld aan warme handschoenen... Nu heb ik gedoucht en gegeten. Ik laat de wifi nog even uit, anders heb ik geen tijd meer voor het verslagje. Ontzettend leuk trouwens, de reacties van iedereen, alleen ga ik niet meer met alle whatsapp gesprekken mee. Voel je vrij om mij wat te sturen, maar alles beantwoorden met dat rottige telefoon toetsenbordje wordt me wat te veel. Je moest eens zien hoe lang ik met een verslagje als dit bezig ben... Maar, zoals gezegd, ik probeer alles te lezen, ook op de blog, en ik vind het leuk! Vanavond probeer ik op tijd te slapen. Voor 8.00 kan ik ook hier niet weg, mijn streven is om dan wel zo ver te zijn. Mijn achterstand gaat morgen nog meer oplopen, ik had 160 gepland. En dat gaat niet lukken. Probleem wordt de overnachting. Want door gebrek aan campings had ik zo'n lange etappe gepland. Misschien een keer een bed&breakfest of zo, we zien wel. Of een camping die niet op de kaart staat. Paar plaatjes bijgevoegd, veel kijk en lees plezier!
dinsdag 27 mei 2014
Dag 4
Tjah, dag 4 alweer. Beginnen met de primitieve camping van afgelopen nacht. Toen de eigenaar arriveerde bleek dat ik niets hoefde te betalen. Da's dan weer mooi meegenomen. Vriendelijke lui ook. Vanmorgen op tijd er uit. Spul ingepakt, tentje nog nat. Toen op de fiets. Auw, zere kont! Hier onderbreek ik even om de was uit de machine en in de droger te doen. Er zitten allemaal papierpluizen op, het meewassen van papieren zakdoekjes blikt een minder goed idee. Goed, op de fiets. De wind heb ik nog steeds schuin tegen, en het waait nog net zo hard als gisteren. Mijn ontbijt valt slecht. Het gaat echt zwaar worden. To h maar doorfietsen. Rond de middag bij een bakker een belegd broodje met een kop thee gehaald. Toen al gedacht aan opgeven. Nog even doorzetten maar. Bij een lidl wat bananen en yoghurt gehaald. Ik denk, volgende camping stop ik. Onverwacht Denemarken binnengereden. Meteen wat kronen uit de geldautomaat gehaald. Verder weer, volgende camping stop ik echt, alles begint zeer te doen. Ineens zie ik een eind voor me een fiets die iets minder volgepakt is dan de mijne. Even wat gas erbij, en ik kom er naast. Blijkt een aardige vent uit Nieuw Zeeland te zijn die een paar maand door europa gaat toeren. Gestart in Amsterdam, onderweg naar Noorwegen. Hij verteld me dat hij 160 km per dag fietst. Maar dan fietst hij door tot 22.00.... Ik fiets samen met hem op. Brandon, zo heet hij, wil overnachten in Kopenhagen. Het is hier flink heuvelachtig, en dat kost hem meer moeite dan mij. Steeds moet ik boven wachten, en hoor dan weer: man, you've got strong legs! Dat doet me zo goed dat ik steeds weer denk: nog effe dan. Voor ik het weet zegt mijn Garmin dat ik nog maar 22km. heb te fietsen. Ik besluit de dagetappe dan ook maar af te maken. Dan staat er ineens 27km te gaan. Help! Wat is er gebeurt? Ik fiets zo gezellig met Brandon dat ik verkeerd ben gefietst. Een blik op de gps leert dat ik een plaatsje verder kan afslaan zonder dat de omweg te groot wordt. Dat doe ik dan maar. In dat plaatsje is een pizzeria. Ik neem afscheid van Brandon, en eet daar een flink bord spaghetti. Het is inmiddels ook al 1800. Dan volg ik mijn weg naar de camping... die niet blijkt te bestaan. Oh ja, 7km. voor die camping komt me een groepje van 7 senioren wielrenners voorbij. 3 mannen en 4 vrouwen. Eentje fietst alleen achteraan, nogal ongezellig. Ik pik dus aan en raak in gesprek met de vriendelijke dame naast me. We fietsen op de vlakke gedeelten ruim 25 p/u, dat is goed te doen voor mij. In de klimmen (die zijn er hier nogal veel) heb ik het zwaar, maar het gaat! Uiteindelijk laat ik ze gaan omdat ik bijna bij de (vermeende) camping ben. Wat ik echter ook vind, geen camping. Een eind verder vind ik een bord met een tentsymbool en pijl. Die kant maar op. Ik kom bij een schitterende camping aan zee. Tent opgezet, douchen, en de was doen. Ondertussen de wifi aan. Dan heb ik geen tijd meer voor wat anders, ik zit in 12 whatsapp gesprekken tegelijk. Ontzettend leuk dat iedereen zo meeleeft, maar de tijd voor een dagverslagje wordt zo verkort. Vandaar dat ik iets minder uitgebreid vertel, het is niet dat ik minder beleef. Het is nu 22.30, latwr dan ik zou willen. Het raakt bewolkt, vannacht en morgen wordt er regen verwacht... Maar naar het noorden is het beter! Dus ga ik nu gauw slapen, moegen gauw noordwaards!
Nachtelijk avontuurtje en dag 3
Nee beste lezers, het wordt niet zo smeuïg als de titel doet vermoeden. Toch is het helemaal waar en had het met nachtelijk bezoek te maken. Ik zal je niet langer in het ongewisse laten. Afgelopen nacht lag ik heerlijk te slapen tot ik wakker werd van geluiden net buiten mijn tent. Ik had mijn tassen tussen de binnen- en de buitentent gezet, en had om condensvocht tegen te gaan de buitentent aan een kant open gelaten En toen hoorde ik trippelende pootjes op mijn tassen, gepaard met sjirpend gepiep. Muizen of ratten! Nou zijn mijn tassen goed dicht, en zitten er geen geopende etenswaren in, en heb ik de ritsen van de binnentent dicht, toch wil ik ze daar niet hebben. Ik kon natuurlijk zo gauw de zipper van mijn slaapzak niet vinden, wurmde mijn armen door het hoofdgat opende de binnentent onder het uitstoten van een luid ksssst. Een lege papieren broodzak die ik voor afval had bewaard smeet ik een eind weg van de tent. Toen alles weer rustig was wou ik weer gaan slapen. Maar dat bleek minder eenvoudig. Het gat waar normaal je gezicht of hoofd door komt zat nu strak onder m'n oksels. En de zipper kon ik niet vinden. De rits naar boven volgend begreep ik dat 'ie ergens tussen m'n schouderbladen moest zitten. Probeer dat maar eens te klaren in een tentje waar je net in past! Maar goed, ook dat lukte. Vanmorgen op tijd uit bed. Achteraf maar goed, ik heb de hele dag de wind tegen gehad. Het was erg zwaar. Het eerste stuk over licht golvend landschap. Toen een wat vlakker stuk. De Elbe overgestoken, toen weer wat meer hoogteverschil. Veel details schrijf ik niet hoewel ze er wel zijn, ik ben steenkapot. Ik werd door een tegenligger op een bijna net zo volgepakte fiets als de mijne staande gehouden. Een Nederlander natuurlijk. Kwam net terug uit Zweden en Noorwegen. De 4e keer voor hem. Hij was dolenthousiast. Maar, zij hij , meer dan 80 km. fiets je daar niet op een dag. Je bent een hele kerel als je er 15 km/u gem. haalt.... En ik heb dag etappes van 160 km..... Mijn enthousiasme heeft een deuk opgelopen, ook na zo'n dag met vrijwel continu de wind tegen. Ik zit nu op een primitieve camping waar ik volgens mij de eerste doortrekker ben in jaren. Maar goed, ik heb gedoucht en gegeten. Het begint flink te waaien, hoop dat de wind morgen in een andere hoek zit... Ik wil eigenlijk gaan slapen, maar de campingbaas is er nog niet. Die heeft z'n vrije dag vandaag. Een gast hier heeft hem gebeld en gezorgd dat het sanitair, wat normaal op slot zit, open blijft. De baas komt vanavond nog zodat ik kan betalen. Ik hoop niet te laat...
zondag 25 mei 2014
Dag2
Zo, dag 2 zit er bijna op. Vandaag weer 125 km gefietst, brengt totaal op 255. Schitterend weer gehad, smeren om niet te verbranden. En zweten! Net lekker gedoucht, kleren en handdoek zitten in de wasmachine. Ik blijf er bij, hier zijn stopcontacten: telefoon en batterijen laden. Dat brengt mij op mijn grootste ergernis tot nu toe, mijn dynalader. Met behulp van dat ding moet mijn naafdynamo als ik fiets telefoon en batterijen bijladen. Maar dat doet 'ie alleen als 'ie zin heeft. Vanmorgen dacht ik het probleem te hebben ontdekt, hij scheidt er vooral mee uit als ik iets harder fiets. Om vervolgens pas na een volledige stilstand het wel weer (even) te doen. Ik heb het licht er bij aangezet om de dynamo iets zwaarder te belasten. Dat leek een poosje te helpen, maar goed gaat het nog steeds niet. Alle verbindingen had ik natuurlijk al gecontroleerd. Vanmorgen ben ik wat later dan gepland vertrokken. Het was mooi zonnig weer, en de was bijna droog dus... duurde het me toch te lang en ben ik in vochtige fietskleding begonnen. Ook de tent kon ik niet droog krijgen, maar dat heeft zich net vanzelf opgelost. Al fietsend zat ik te rekenen, en kwam er op uit dat ik rond 12.00 bij het veer over de Weser zou arriveren. O schrik, stel dat die lui om 12.00 gaan pauzeren tot ??? Ik heb de eerste pauze maar laten schieten en heb aardig doorgetrapt. 11.55 kom ik aan bij het veer, die wordt net volgeladen. Ik pas er nog bij, en stipt 12.00 steek ik over. Daar wordt ik zo blij van dat ik, mede vanwege alle gesloten winkels, op een terras neerstrijk en een schnitzel met cola bestel. Dan hoef ik vanavond niet meer te koken, maak ik wat cup a soup met 2 broodjes die ik nog over heb van vanmorgen. Vlak voor ik de Weser overstak leek het wel of ik bij een zweefvliegveld was beland. De lucht was vol met... ooievaars! Een enkele scheerde vlak over me heen, maar ik had geen tijd voor een poging te fotograveren, bang om de boot te missen. Vanmiddag ging het redelijk zwaar. Net voor 17.00 op de camping aangekomen. Tentje opgezet en, zoals gezegd, simpel gegeten. Hoe gaat het tot nu toe: het fietsen is soms zwaar maar dat had ik verwacht. Ondanks het perfecte weer is het lastig om de kleren schoon en droog te houden. En daar maak ik me een beetje zorgen over, ze zeggen dat het dinsdag gaat regenen... Mijn achterste doet wat zeer. Op zich niet erg, zolang zich geen huidproblemen daar ontwikkelen. Maar zover is het nog niet, en komt het hopelijk ook niet. De droger moet nog 15 minuten, dan ga ik buiten kijken of de wifi het doet. Ik heb betaald voor 1 uur online, maar hier binnen heb ik geen ontvangst. Morgen hoop ik meer nieuws!
Verslag dag 1
Zo, het is nu 19.00 en ik heb eindelijk alles zover op de rij dat ik een berichtje kan typen. Niet dat er haast bij is, ik heb hier geen internet, dus het zal pas later op de blog verschijnen. Wat een uitzwaaicomite nog vanmorgen! Heel erg leuk! Ik had geen mensen uitgenodigd, vond het een beetje raar om dan zelf weg te gaan maar gaaf dat er toch mensen waren! Toch een traantje weggepinkt toen Mirjam, die een stukje mee was gefietst weer terug ging. In Oldenzaal zag ik dat er werd gewerkt bij Steggink Hydroliek Service. Even aangegaan, de baas daar was geïnteresseerd in mijn fietstocht. Er was ook iemand aan het werk die ik er eerder heb ontmoet, hij heeft een huis in Zweden. Daar heb ik het adres en telefoon nummer van gekregen met de spontane toezegging dat ik mocht bellen als ik problemen had, hij zou dan kijken wat hij kon doen. Ik hoop het natuurlijk niet nodig te hebben, maar wel super van hem! Toen door gefietst naar Denekamp. Bij Wortelboer Mannenmode nog even handen geschud, en weer door. In Nordhorn ging het al bijna mis. Voor mij fietste een echtpaar. We kwamen bij de eerste rotonde. Er was geen ander verkeer te zien, toch sprong de vrouw onverwacht van de fiets om zich daarvan te overtuigen. De man, die achter haar fietste kon nog net op tijd stoppen (onder luid gescheld), maar blokkeerde daarbij het fietspad compleet. Ik had grote moeite om mijn zwaar bepakte fiets ook op tijd tot stilstand te brengen en daarbij op de been te blijven. Dolblij met Magura, en dat ik toch mijn systeempedalen niet op de fiets had gezet! Bij de volgende stop heb ik de helm maar opgezet, en daar blijft 'ie ook als ik fiets! Toen verder over een zeer afwisselende route. Het ene moment fiets ik op een fietspad langs een grote weg, het volgende moment weer over een rustig weggetje tussen weilanden en bossen door. Het is hier in Duitsland in de plaatsjes niet altijd even duidelijk waar ze je als fietser willen hebben, op de stoep of op de weg. Maar rustig fietsend gaat het wel goed. Ik stop even vlakbij een grote boerderij voor een broodje. Er komt een oude baas achter een rollator op me af, verlegen om een praatje, en dat gaat heel goed, hij in het platduuts en ik in mijn beste (zeg maar minst slechte) twents. Ik bedenk dat het wel fijn is om met een volle telefoonbatterij aan te komen, dus besluit ik hem aan te sluiten zodat mijn naafdynamo hem al fietsend bij laad. Dat lukt in eerste instantie, maar als ik later kijk blijkt het laadledje niet meer te branden. Even gestopt om de boel te controleren, hoor ik ineens op de grote weg naast me een auto toeterend hard remmen. Wat blijkt, een jonge hond van de boerderij aan de overkant van de weg besloot die vreemde snuiter met z'n fiets aan een nadere inspectie te onderwerpen, en moet dat bijna met z'n dood bekopen. Als ik de honderd kilometer nader begin ik toch mijn benen en achterwerk te voelen. En wat mij nog meer verontrust, ik zie geen winkel meer die nog open is... Moet ik dan de eerste dag al een reserve maaltijd gebruiken? Of zou er op de camping een shop zijn? Friet zou misschien ook nog kunnen. Ineens zie ik in een plaatsje een winkeldeur open staan. Ik keer gauw om. Het blijkt een Russisch specialiteiten winkeltje te zijn. Ze verkoopt er van alles, ook levensmiddelen, maar het zegt me niks wat het allemaal is. Maar even gevraagd om iets wat eenvoudig te bereiden is, en dat heeft ze. Me uit laten leggen hoe ik het klaar moet maken en verder maar weer. Ik heb er net van gegeten, en weet nog niet wat het is. Het is een beetje ravioli achtig, maar smaakt heel anders, wel lekker. Het was 1 kilo, wat ik klaar moest maken in 4 liter water met zout... Helaas gaat de helft dus weg, hoewel ik flink honger had is dat me toch wat teveel. Aangekomen op de beoogde camping. Slonzige boel, allemaal afgedankte tour caravans staan op kleine plekjes hutjemutje op mekaar. En geen mens te vinden. Op een bordje had ik gezien dat er drie kilometer verderop nog een camping is. Dus daar maar heen. Hier is het veel beter. De terreinbaas, een oudere man wijst me een plekje voor het afgedankte kantoor, een oude caravan. Dat kost me 7,50 en ik heb een bank en een tafeltje. Ik mag ook naar het trekkersveldje achteraan, daar heb ik niks en kost het 11,00. De keus is gauw gemaakt. De baas verteld nog dat er twee weken geleden ook twee Nederlanders waren, die waren "ganz ferruckt" die gingen per fiets naar de noordkaap! Ik heb m'n mond maar gehouden... Het regende toen zo hard dat 'ie ze maar in de oude caravan heeft laten slapen waarvoor ik nu op het bankje in het zonnetje zit. Het is een beetje raar weer, soms ineens een paar harde spetters, en drie tellen later weer droog. M'n was droogt nog niet super. Al met al een voorspoedige dag gehad. Men zegt dat op een tocht als deze dag één een eitje is vergeleken met dag twee. Ik hoop dat het bij mij andersom werkt....
vrijdag 23 mei 2014
Naadloos!
Van vrienden Gertjan en Reina gekregen: Brandstofbidon die naadloos op mijn fiets past! Bedankt, en ik ben nog niet eens jarig...
dinsdag 13 mei 2014
maandag 12 mei 2014
Sportkeuring
Vanmiddag ben ik bij de sportarts geweest voor een uitgebreide keuring. Hierbij zijn gelukkig geen dingen geconstateerd die mijn vertrek in de weg kunnen staan. Mijn conditie is zelfs, de laatste weken in ogenschouw genomen, bijzonder goed te noemen!