Dag 4

Tjah, dag 4 alweer. Beginnen met de primitieve camping van afgelopen nacht. Toen de eigenaar arriveerde bleek dat ik niets hoefde te betalen. Da's dan weer mooi meegenomen. Vriendelijke lui ook. Vanmorgen op tijd er uit. Spul ingepakt, tentje nog nat. Toen op de fiets. Auw, zere kont! Hier onderbreek ik even om de was uit de machine en in de droger te doen. Er zitten allemaal papierpluizen op, het meewassen van papieren zakdoekjes blikt een minder goed idee. Goed, op de fiets. De wind heb ik nog steeds schuin tegen, en het waait nog net zo hard als gisteren. Mijn ontbijt valt slecht. Het gaat echt zwaar worden. To h maar doorfietsen. Rond de middag bij een bakker een belegd broodje met een kop thee gehaald. Toen al gedacht aan opgeven. Nog even doorzetten maar. Bij een lidl wat bananen en yoghurt gehaald. Ik denk, volgende camping stop ik. Onverwacht Denemarken binnengereden. Meteen wat kronen uit de geldautomaat gehaald. Verder weer, volgende camping stop ik echt, alles begint zeer te doen. Ineens zie ik een eind voor me een fiets die iets minder volgepakt is dan de mijne. Even wat gas erbij, en ik kom er naast. Blijkt een aardige vent uit Nieuw Zeeland te zijn die een paar maand door europa gaat toeren. Gestart in Amsterdam, onderweg naar Noorwegen. Hij verteld me dat hij 160 km per dag fietst. Maar dan fietst hij door tot 22.00.... Ik fiets samen met hem op. Brandon, zo heet hij, wil overnachten in Kopenhagen. Het is hier flink heuvelachtig, en dat kost hem meer moeite dan mij. Steeds moet ik boven wachten, en hoor dan weer: man, you've got strong legs! Dat doet me zo goed dat ik steeds weer denk: nog effe dan. Voor ik het weet zegt mijn Garmin dat ik nog maar 22km. heb te fietsen. Ik besluit de dagetappe dan ook maar af te maken. Dan staat er ineens 27km te gaan. Help! Wat is er gebeurt? Ik fiets zo gezellig met Brandon dat ik verkeerd ben gefietst. Een blik op de gps leert dat ik een plaatsje verder kan afslaan zonder dat de omweg te groot wordt. Dat doe ik dan maar. In dat plaatsje is een pizzeria. Ik neem afscheid van Brandon, en eet daar een flink bord spaghetti. Het is inmiddels ook al 1800. Dan volg ik mijn weg naar de camping... die niet blijkt te bestaan. Oh ja, 7km. voor die camping komt me een groepje van 7 senioren wielrenners voorbij. 3 mannen en 4 vrouwen. Eentje fietst alleen achteraan, nogal ongezellig. Ik pik dus aan en raak in gesprek met de vriendelijke dame naast me. We fietsen op de vlakke gedeelten ruim 25 p/u, dat is goed te doen voor mij. In de klimmen (die zijn er hier nogal veel) heb ik het zwaar, maar het gaat! Uiteindelijk laat ik ze gaan omdat ik bijna bij de (vermeende) camping ben. Wat ik echter ook vind, geen camping. Een eind verder vind ik een bord met een tentsymbool en pijl. Die kant maar op. Ik kom bij een schitterende camping aan zee. Tent opgezet, douchen, en de was doen. Ondertussen de wifi aan. Dan heb ik geen tijd meer voor wat anders, ik zit in 12 whatsapp gesprekken tegelijk. Ontzettend leuk dat iedereen zo meeleeft, maar de tijd voor een dagverslagje wordt zo verkort. Vandaar dat ik iets minder uitgebreid vertel, het is niet dat ik minder beleef. Het is nu 22.30, latwr dan ik zou willen. Het raakt bewolkt, vannacht en morgen wordt er regen verwacht... Maar naar het noorden is het beter! Dus ga ik nu gauw slapen, moegen gauw noordwaards!