Dag 5

Gisteravond een beetje moeizaam  in slaap gevallen. De camping lag aan zee, en het woei nogal. Daarbij was het wat onrustig in mijn hoofd, en in mijn buik. De spaghetti was heerlijk, maar misschien iets te veel van het goede. Uiteindelijk toch in slaap gevallen. Bijtijds weer wakker, maar blij en liggen omdat ik toch niet voor 8.00 van de camping af kon. Toch weer in slaap gevallen, en ja hoor, verslapen. Het gevolg was dat ik niet voor 9.00 op de fiets zat. Nadat ik afscheid had genomen van mijn buurman waar ik al eerder iets over schreef. Dat is een oudere man uit Canada. Hij fietst langs de kust Europa langs  60 km per dag vind hij mooi, heeft 3 maand de tijd. Mooi! Zoveel tijd heb ik niet, dus fietsen maar. Het gaat nog steeds moeizaam. De wind heb ik nu iets minder tegen, maar het waait nog steeds hard. Ook is er flink hoogteverschil, meer dan ik van Denemarken had verwacht. Maar wat een mooi land! Na Duitsland doet het een beetje Nederlands aan. Georganiseerd en netjes. Helaas is het weggedrag van de Denen ook nogal Nederlands. Oftewel met volle vaart je vouwen uit de broek. Wat dat betreft kunnen Denen en Nederlanders bij de Duitsers in de leer. Wel is de weg inrichting hier net als in Nederland fietsvriendelijker. Goede fietspaden, meest aan 2 kanten van de weg. Gisteren heb ik in Duitsland halverwege de ochtend bij een bakker een belegd broodje en een kop thee gehaald. Koste weinig en erg lekker. Ik voel behoefte aan nog zoiets en speur in een stad waar ik door fiets om me heen. Maar, geen bakker. Uiteindelijk wel een burgerking. Dan maar een whopper met een kop koffie. En gratis wifi. Als ik er weg fiets kom ik 100 meter verder langs... een bakker. Ik kom er al vlot achter dat ik mijn doel  iet ga halen, tenzij ik tot laat in de avond ga doorfietsen. En daar heb ik geen zin in. Ik ga dus iets rustiger aan doen, meer genieten. Ook meer plaatjes schieten. Om 16.00 vind ik het mooi, en zoek op de Garmin een camping uit. En hier zit ik nu, pal aan een flink meer. De wind gaat aardig liggen, de zon komt er bij, het wordt een stuk aangenamer! Ik heb de hele dag met beenstukken en een jackje gereden, grotendeels nog met een jas er over. Vanmorgen zelfs even behoefte gevoeld aan warme handschoenen... Nu heb ik gedoucht en gegeten. Ik laat de wifi nog even uit, anders heb ik geen tijd meer voor het verslagje. Ontzettend leuk trouwens, de reacties van iedereen, alleen ga ik niet meer met alle whatsapp gesprekken mee. Voel je vrij om mij wat te sturen, maar alles beantwoorden met dat rottige telefoon toetsenbordje wordt me wat te veel. Je moest eens zien hoe lang ik met een verslagje als dit bezig ben... Maar, zoals gezegd, ik probeer alles te lezen, ook op de blog, en ik vind het leuk! Vanavond probeer ik op tijd te slapen. Voor 8.00 kan ik ook hier niet weg, mijn streven is om dan wel zo ver te zijn. Mijn achterstand gaat morgen nog meer oplopen, ik had 160 gepland. En dat gaat niet lukken. Probleem wordt de overnachting. Want door gebrek aan campings had ik zo'n lange etappe gepland. Misschien een keer een bed&breakfest of zo, we zien wel. Of een camping die niet op de kaart staat. Paar plaatjes bijgevoegd, veel kijk en lees plezier!