Dag 14.

Vanmorgen op tijd er uit. Lange etappe, van plan op tijd op de fiets te zitten. Dat lukt. Bijna. Als ik alles heb ingepakt en de fiets richting keuken wil rijden voor ontbijt gaat dat niet. De fiets staat nog op slot. Nou was ik de afgelopen tijd de sleutel nogal eens kwijt. Meestal zat ie in een zak, maar had ik me net gedoucht en omgekleed. Nu heb ik een vaste plek voor de sleutel. Die hangt in de tent aan het haakje waar je een lampje aan kunt hangen. Dan kan ik me rustig omkleden. Maar nu zit de tent opgeruimd in de tas, en staat de fiets op slot. Uitpakken maar weer. Tent uitgerold, zoeken naar haakje, gevonden. Maar geen sleutel. 10 minuten later heb ik hem toch. Tent weer inpakken. Ontbijten. 8.00 precies trap ik toch weg. Heb alles zo zachtjes mogelijk gedaan om geen uitslapende campinggasten te wekken. Een ander gezin doet dat ook. Totdat zoonlief vast in de auto kruipt. Luid claxonnerend gaat het alarm af. Lachen! Ik fiets het dorp uit. Het wordt meteen leuk klimmen, tot 550 m. Rond 12.00 kom ik bij een tankstation met een soort kiosk. Ik wil er vast een snicker kopen, maar hij zit dicht. Nationale feestdag hier. Er stopt ook een Nederlandse camper met een zeer vriendelijk Nederlands paar. Wim en Christien (toch?) uit... Delden! Binnen de kortste keren zit ik bij ze in de camper achter heerlijke koffie met een plak koek. Geweldig! Ik durf hier niet goed te gaan kliederen met mijn broodjes en potje jam. Maar wat is het gezellig! Wim is ook een fietser, heeft ooit een monstertocht in Noorwegen gereden van ??km. Ik weet het niet meer maar het was onwaarschijnlijk veel. In 24 uur, dag en nacht door! Voor ik het weet zit ik een uur bij ze binnen. Zou nog wel veel langer kunnen blijven zitten, maar zowel zij als ik willen nog kilometers maken. Dus gaan we afscheid nemen. Ze bieden aan om dingen voor mij mee naar huis te nemen. Ik geef ze graag mijn verzopen camera en verrekijker mee. Achteraf had mijn esspreso ding ook nog mee gekund, niet aan gedacht. Mirjam, binnenkort krijg je na een telefoontje bezoek, dan worden er spullen van mij gebracht. Graag hartelijk met koffie ontvangen! Dan fiets ik verder. Afdalen. Ineens zit ik met bibberkuiten op de fiets. Hongerklop of iets wat er op lijkt. Stoppen. Kliederen met broodjes en jam. Daarna gaat het beter. De 1500 op de teller gezet. Goed moment om de tocht statistisch eens te bekijken. Wat blijkt? In vogelvlucht ben ik net over de helft. Zou de noordkaap nog binnen bereik zijn? Ik weet het nog niet. Eerst nog maar een week fietsen, dan verder kijken. Op de camping in Sveg aangekomen eten gemaakt, appen met Mirjam. Nu afwassen, douchen en slapen. Morgen weer een fietsdag.