Dag 31

Het wordt tijd dat ik twee afleveringen achter elkaar schrijf, dan ben ik weer bij. Schrijven over een dag die voor mijn gevoel al weer zo ver achter me ligt valt niet mee. Ik doe hier zo veel indrukken op. Goed, over gisteren dus. Ik sta op in het ABC hotel. Er is nu wel een jonge man die de boel runt. Ik kan er ontbijten, waar ik op de inmiddels bekende wijze misbruik van maak. schransen. Dan de boel op de fiets. Onderweg naar de camping ga ik langs Tromsø Outdoor waar ze een fietsdoos voor me zouden hebben. Magne zelf is er niet, maar de dame die nu in dr winkel is verzekert me dat er genoeg dozen zijn. Op naar de camping. Ik moet over de grote brug over de fjord. Daar is aan beide kanten een erg smal voet en fietspad, door een hekwerk gescheiden van de rijbaan. Maar aan een kant zijn er werkzaamheden. Dus alle fietsers en voetgangers moeten in twee richtingen gebruik maken van een smalle strook. Vanaf het midden van de brug heb je een prachtig uitzicht over fjord, haven en Tromsø. Dus staan de toeristen daar allemaal plaatjes te schieten. Het oversteken van de brug met een volbepakte fiets is zo een tijd en geduld vergende klus. Op de camping inchecken. Zeker niet de mooiste camping die ik heb gezien. Maar ik vind een leuk plekje aan het riviertje. Tentje opzetten. Was doen. Lunchen. Dan de route naar de luchthaven verkennen. Dat valt niet mee! Autoverkeer van hier gaat door twee tunnels, de ene onder de fjord door, de ander door de heuvel waar Tromsø op gebouwd is. Door beide tunnels mag je niet fietsen. Dus moet ik weer over die brug. En dan niet door, maar over de heuvel. En dan snap ik waarom die tunnel gebouwd is. Het is hier steil.... Op de luchthaven  is het enorm druk. Erg lange rijen. En overal mensen. Help, hoe ga ik dat doen met mijn fietsdoos! Ik vind toch een plekje waar ik denk dat ik hem zonder gevaar een paar uur kan verstoppen. Hoe ik de doos vanuit het centrum naar de luchthaven ga vervoeren weet ik nog niet. Terug naar de camping. Een eindje verderop heeft een Italiaan zijn tentje neer gezet. En vlakbij een Duitse motorrijder. Beiden komen voor een praatje langs als ik op mijn brandertje in de motregen sta te koken. Met name de Italiaan is een aardige vent. Valerio heet hij. Woont in Rome. Maakt een flinke rondreis door Europa, heeft er al 7000 km. op zitten. Eten en esspresso maken. Verbaasde blikken van de Duitser met in z'n handen een plastic bekertje oploskoffie als ik mijn esspresso machientje van €3.99 op mijn brandertje plaats en twee minuten later esspresso inschenk. Dan Whatsappen met Mirjam. Op tijd ga ik op zoek naar mijn tandenborstel. Dan spreek ik Valerio. Hij heeft gehoord dat de Noren vandaag de zonnewende vieren. Is benieuwd naar hoe ze dat doen, en wil nog even de stad in. Of ik zin heb om mee te gaan. Ik hoef niet heel lang te twijfelen. Hoewel flink moe lijkt het me leuk om nog even met deze verschrikkelijk aardige vent op stap te gaan. Tandenborstel weer weg en gauw omkleden. Ik spring bij hem in de auto, een fraaie alfa cabrio. Maar in het centrum is weinig feest. Dus lopen we een pub binnen waar Valerio mij op een biertje trakteert. Hij rekent 160 nok af, omgerekend ongeveer €20,- voor 2 glaasjes bier... We hebben een gezellig gesprek en stappen tegen enen de pub weer uit. Het is klaarlichte dag. Toch wel gek. Op de camping tandenpoetsen en de slaapzak in.