Dag 23

Goed geslapen. Vannacht wat wakker geweest van mensen die naar elkaar liepen te roepen op de camping. Vanmorgen bleek dat ik buren had gekregen. Twee auto's vol zweedse studentes die iets op de lofoten gaan doen. Op naar de coop. Die zou 's morgens om 5.00 open gaan en vers brood hebben. Alleen zondag's niet dus... Gelukkig zit vlakbij een tankstation die belegde broodjes verkoopt. Meteen maar een kop koffie mee gepakt. Dan echt op weg. Na een kilometer of 20 staan er weer rendieren. De beesten zijn totaal niet bang voor auto's, voor mijn fiets gaan ze meestal op de loop. Of zou het m'n baard zijn? Hoe dan ook, met dit stel lukt het om een plaatje van redelijk dichtbij te maken. Dan fiets ik verder. Er komen donkere wolken. En daar blijft het niet bij. Ik krijg een paar stevige buien over me heen, een zelfs met hagel. De noordkaap per fiets krijg je niet voor niets. Volgens de garmin moet ik in een plaatsje 30 km. voor de camping boodschapjes doen. Er na komt er geen winkel meer. De lasagne van gisteren was zo lekker dat ik het maar weer mee neem. Tot nu toe heeft iedere camping een magnetron, dus... Alleen de portie is wat klein. Na een dag fietsen lust je wel wat. Het weer knapt wat op. Het blijft droog en zelfs het zonnetje komt er af en toe voorzichtig door. Aangekomen op de camping in Vittangi. Staan een paar caravans en twee auto's. Geen mens te bekennen. Voorzieningen nogal spartaans. Er hangt een telefoonnummer. Dat bel ik. Na wat geharrewar krijg ik iemand aan de telefoon die wat engels spreekt. Hij zal iemand sturen. Intussen zet ik m'n tent vast op. Er komt nog niemand dus ik ga vast douchen. Dat kan hier zo, alles is open en de douche werkt. Nog steeds geen mens. Ik krijg honger en ga mijn magnetron lasagne klaarmaken. Op m'n benzinebrander. Intussen komt er een duitser op een Harley aanrijden. Ik vertel hem dat ik heb gebeld en dat er iemand komt. Ok, zegt hij, dan zet ik m'n tent ook op. Er arriveren wat campers, die mensen gaan hun gang. Ook een Nederlandse auto. Even kennis maken. Lennart en Lek uit Gouda. Leuk stel, de klik is er. lasagne eten. Is te weinig, cup-a-soupje er achteraan. Nog niet vol, maar ok. Tent wat beter vastzetten, het waait best. Het is koud en wordt kouder. Pannetje afwassen in het keukentje dat de duitser heeft ontdekt. Daar zijn Lennart en Lek aan het koken. Allemensen, dat ruikt goed! Lek is van Thaise afkomst en kan fantastisch koken. In het keukentje is het lekker warm en nu ook gezellig. We babbelen wat en ze vragen of ik ook wat lust. Ik heb net m'n lasagne op, maar dit is zo lekker... Schaamteloos eet ik zo nog een portie mee. Dan gaan we bij hun tent nog wat drinken. De Duitser komt er ook bij en het is erg gezellig. Maar zo koud! Op tijd neem ik afscheid, tantjes poetsen en vanuit de slaapzak maar bloggen. Ik kijk nog even naar het weerbericht, schrik, het wordt vannacht -2°! Hoop dat het komende dagen iets warmer wordt!